chapter 3 เก็บของให้หน่อยครับ

 

18:32

"นี่หกโมงแล้วเหรอวะ กูนึกว่าสองทุ่ม" ไรโซ

"มืดมาก" ตั้ม

"หน้าฝนแล้วก็งี้แหละ" เอแจ็ค

ทั้งสามคนได้ไปกินชาบูที่ร้านแห่งหนึ่งหลังมหาวิทยาลัยของพวกเขา และตอนนี้ก็ถึงเวลาต้องกลับหอพักเพื่อไปพักผ่อน ไรโซกลับมาพร้อมกับปูอัดแพ็คที่เพื่อนร่วมห้องของเขาฝากซื้อ และทางกลับหอนั้นต้องเดินผ่านตึกโหลที่พวกเขาทั้งกลุ่มต้องทำวิจัยโครงสร้าง ในขณะนั้น ตั้มได้เกิดคำถามขึ้นมาในหัว จึงบอกให้เพื่อนทั้งสองหยุดเดิน

"พวกมึง ทำไมตึกโหลตั้งอยู่ทางสามแพร่ง?" ตั้ม

คำถามที่ทำเอาเอแจ็คขนแขนลุก พวกเขาไม่ทันได้สังเกตเลย ว่าตึกโหลนี่มันตั้งเป็นทางสามแพร่ง ซึ่งในความเชื่อแล้ว มันไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก เขาว่ากันว่า เป็นทางผีผ่าน

"มัน...ไม่ดีไม่ใช่เหรอวะ" เอแจ็ค

"กูว่ามันก็เป็นแค่ความเชื่ออ่ะ อย่าคิดมากเลย" ไรโซ

ตั้มมองซ้ายขวาเพื่อเช็คให้แน่ใจว่าไม่มียามอยู่แถวนี้ เพราะเขาจะเดินรอบตึกเพื่อสำรวจให้ละเอียดมากกว่านี้ และแล้วเขาก็ปลีกตัวออกไปคนเดียว สั่งให้เพื่อนอีกสองคนช่วยดูลาดเลา ตั้มเหมือนคนไม่กลัวอะไรเลย ผีก็ไม่กลัว เขาไม่ได้เชื่อเรื่องผีสาง แต่เขาก็ไม่ได้ลบหลู่

เขาว่ากันว่า ถ้าเวียนเทียน ให้เวียนขวา

เวียนศพ ให้เวียนซ้าย สินะ

อ๋อ ตั้มเดินดูรอบตึกโดยการเวียนซ้าย 

เขาไม่ได้ตั้งใจต่างหาก และเขาก็ไม่ทันได้สังเกตด้วย ว่าในพื้นที่ที่เขากำลังเดิน มันคือที่ที่เคยมีคนงานเก่าตายมาก่อน คนไทยนับถือเรื่องการนอนทับที่และย้ำทับรอย ถึงแม้ว่าเขาไม่ได้ตั้งใจ แต่เขาก็เข้ามาโดยพลการ มาในที่หวงห้าม ป้ายก็เขียนอยู่ ยังจะดื้อเข้ามาอีก

"ไอตั้มมายัง" เอแจ็ค

เอแจ็คตะโกนเรียกเพราะตอนนี้มันใกล้จะหนึ่งทุ่มแล้ว บรรยากาศรอบๆก็พาหลอนบวกกับมีลมพัดแรงจากหน้าฝน แขนเขาเปียกชุ่มไปด้วยความเย็นของอากาศ เอแจ็คถูแขนไปมาเพราะเขาเป็นคนขี้หนาวกว่าเพื่อน อยากกลับหอพักเต็มทนแล้ว เมื่อไหร่ต้มจะออกมาสักที

สิ้นสุดการบ่นในความคิด เสียงเหยียบใบไม้ก็เดินออกมาจากเงามืด

"เป็นไงบ้างวะ" ไรโซ

"รกสัส มีแต่ใบไม้ใบหญ้า" ตั้ม

คำตอบที่ตั้มพูดออกมาแสดงให้เห็นว่ามันไม่มีอะไรน่าสนใจนอกจากในตัวตึก

"กลับได้ยัง กูหนาว" เอแจ็ค

"กลับๆ" ตั้ม

และแล้วทั้งสามคนก็เดินออกจาพื้นที่ตรงนี้ แต่เมื่อเขาเดินได้สักสามก้าว จู่ๆก็มีแท่งเหล็กจากตึกโหลชั้นสูงตกลงมาข้างหน้าของเอแจ็ค

ถ้าเดินต่ออีกก้าว คงกลายเป็นศพเฝ้าตึกแล้วล่ะ

เพล้ง!!

"เหี้ย! ไรวะ!?" เอแจ็ค

"เย็ดแม่... เกือบตายแล้วมึง" ไรโซ

ทั้งหันหลังกลับไปมองตึกสูง พร้อมกับมีเสียงคนพูดดังออกมาจากชั้นที่พวกเขามอง

แต่อย่าลืมนะ ตอนนี้เป็นเวลาโพล้เพล้ ในตึกอาจจะมีบางอย่างก็ได้ คน แมว หรือไม่ก็ผี

"เก็บของให้หน่อยได้มั้ยครับ"

เสียงปริศนาเอ่ยออกมา น้ำเสียงเดาไม่ได้ มันเยือกเย็นแปลกๆ

"มึงเล่นเหี้ยไรเนี่ย ถ้ากูตายขึ้นมาจะทำยังไง!" เอแจ็ค

เอแจ็คแหงนหน้าขึ้นไปด่า แต่เขาก็ไม่เจอคน เพราะความมืดด้วยส่วนหนึ่ง

เสียงปริศนาไม่ได้ตอบกลับมาอีกเลย เอแจ็คอารมณ์ฉุนเฉียว เขาก้มลงไปหยิบแท่งเหล็กยาวขนาดเล็กกว่ามือเขานิดหน่อย ทุกคนคงรู้ ว่าเอแจ็คกำลังจะทำอะไร

"แท่งเหล็กเหี้ยนี่ใช่ปะ ได้" เอแจ็ค

เพราะความโมโหครอบงำ เขาก็ขว้างแท่งเหล็กกลับขึ้นไปสุดแรงเกิด จนแท่งเหล็กนั้นหายเข้าไปทางหน้าต่าง โลหะแข็งกระทบกับพื้นปูนจนเกิดเสียงสนั่นลั่นทั่วตึก แต่แล้วทุกอย่างก็เงียบอีกครั้ง ทั้งสามเกิดความสงสัยขึ้นอีกครั้ง โยนเหล็กขึ้นไปแล้วไม่มีเสียงคนพูดตอบกลับเลยเหรอ? เสียงด่าก็ได้ แต่กลับไม่มี

"เฮ้ย ทำอะไรกัน!" ยาม

ยามขาเป๋วิ่งมาพร้อมกับกระไฟฉาย เสียงตะโกนนั้นทำเอาทั้งสามคนแตกตื่น และวิ่งหนีไป

พวกเขาไม่รู้เลยว่าเสียงคนที่ได้ยินนั้น เป็นเสียงของคนงานก่อสร้างหรือเปล่า

คนบ้า หรือคนไร้บ้าน?

ถ้าเป็นก่อสร้าง คงไม่ได้ก่อสร้างคนเดียว

คิดในแง่ดีที่ไม่ใช่ผี ก็คงเป็นคนบ้า